با حضور فرآیین من بهترین سفر دنیا را تجربه میکنم ... سفر به دنیای مادری

روال زندگی من از همان کودکی بر همین قرار بود. از داشته های بچه های اطراف و همسن و سالانم هیچگاه حسرت نخورده ام و این خصیصه ی اخلاقی هنوز هم در من ادامه دارد.

علایقم با تمام زن های اطرافم فرق می کند. هیچ وقت حتی به ذهنم هم خطور نکرده که فلان وسیله را عوض کنم یا فلان مبل را هوس کنم حتی اگر به منزل اطرافیانم بروم و چیزی را به شدت بپسندم و به اصطلاح چشمم را بگیرد فقط در همین حد است که صاحب وسیله را به خاطر خریدش تحسین کنم ولی بازهم هوس اینکه آن چیز برای من باشد را نمی کنم.

از دیگر تفاوت هایم خرید رفتن است، برخلاف بسیاری از خانم های اطرافم که عنوان می کنند از خرید کردن لذت می برند و باعث آرامش آنها می شود هیچگاه از خرید کردن احساس آرامش نکرده ام و در اکثر مواقع برای رفع احتیاجاتم خرید می کنم.

هیچ وقت آدم حسودی نبوده ام مگر در یک گزینه و آن هم سفر است. من عاشق مسافرت هستم و هرکس از سفرهایش برای من صحبت کند به شدت هوس می کنم. مدام دلم می خواهد در سفر باشم. دلم می خواهد همه جا را ببینم. از بچه گی هم همینطور بودم. همیشه وقتی ماشینمان در جاده می رفت دلم می خواست تا پشت آن کوهی که در افق پیدا بود برویم چون حتما جاذبه هایی در پشت آن کوه بلند انتظارمان را می کشید.

حدودا یکسال ونیم است که به خاطر بارداری و  حضور فرآیین به غیر از مشهد به سفر دیگری نرفته ام. اما وقتی با همراهی پسرک جم تراول می بینم خیلی از احساس نیاز به سفرم رفع می شود چون در آغوشم یک دنیا نشسته و دارد با من به جاذبه های گردشگری دنیا نگاه می کند و من از این سفر بی نهایت احساس آرامش می کنم.