من این روزها خدا رو هزاران بار به خاطر این آرامشم شکر می کنم. از همان لحظه ای که از مترو پیاده میشوم و قدم در پارک می گذارم تا لحظه ی ورود به اداره، زیر لب هزاران ذکر سپاس می گویم. اصلن مگر میشه به خاطر هوایی که دارم هر لحظه نفس می کشم و زیبایی هایی که در پارک می بینم شاکر نباشم. مگر میشه لذت نبرم از دیدن این همه زیبایی پاییز با این رنگ های زرد و نارنجی پر رنگش و این همه آدم پر امیدی که هر صبح دارند ورزش می کنند، می رقصند، می خندد و بازی می کنند.
خدایا سپاس به خاطر لیاقتی که به شش هام دادی برای تنفس این هوای عالی، بابت لیاقتی که به چشمام دادی بابت دیدن این مناظر و رنگ های زیبا، بابت لیاقتی که به روحم دادی به خاطر این آرامش ...