امروز دخترک من سینه خیز رفتن رو استارت زده. چند روز دیگه وارد هفت ماهگی میشه و قبل از اون سینه خیز رفتنش رو به ما هدیه داد. من نمیدونم چرا ما انقدر با هر حرکت فرین هیجان زده میشیم انگار که تا به حال همچین تجربه ای نداشتیم. حقیقتن اعتقاد پیدا کردم به اینکه هر بچه شیرینی خاص خودش رو داره و من اصلن فکر نمی کردم بچه ی دوم هم مثل بچه ی اول باشه با همون شیرینی ها و هیجان ها.
خدارو شکر که دارم این روزهای قشنگ رو تجربه میکنم. هرچند سختی هاش چندبرابره ولی تا باشه از این دشواری ها