مدتیست ذهنم مشغول مهاجرت کردن از تهران است. این شهر دوست داشتنیه آلوده با هزاران فراز و نشیب. حسابِ احساس و جوگیری و این حرفا نیست، حساب دو دو تا چهارتاست.
هزینه و اجاره های بالا، آلودگی هوا که قاتل زیرپوستیه همه ی پایتخت نشینان شده، ترافیک و خستگی های طاقت فرساش، دوری از خانواده، هزینه پرستار و از همه مهمتر دوری از پسرک لپ گلی ....
به نظرم اینا دلایل موجهی هستند برای مهاجرت از تهران. هر روز صبح که دارم از خونه میزنم بیرون انگار یه تیکه از قلبمو خونه جا میزارم و تا زمانی که میرسم به خونه خیالم راحت نیست. میدونم که اینا خاصیت مادر بودنه اما وقتی میتونیم از دغدغه ها و استرس ها مون کم کنیم، چرا که نه؟
من برای مهاجرت مشهد رو انتخاب کردم چون هم امکانات شهر بزرگ رو داره و هم به خانواده هامون نزدیکه و به مراتب هزینه های زندگی تو مشهد از تهران خیلی مناسب تره.
تقریبا دوسالی تجربه ی زندگی در مشهد رو دارم چون دوران دانشجویی م رو اونجا گذروندم. در راستای اینکه انوش با مهاجرت موافق نیست نمیتونم جدی تر به این مسئله فکر کنم و نگرانم که اگر اصرار کنم و بعد از مهاجرت نتیجه موردنظرمون حاصل نشه احتمالا شرمنده انوش میشم ولی از طرفی هم دلم برای فرآیین میسوزه که تو این شهر آلوده و غریب مجبوره عاطفی ترین دوران زندگیشو با پرستار سپری کنه.
الان حساب دلتنگی و غم غربت هم به اون چرتکه اضافه شده و امیدوارم خدا یه راه خوب پیش پامون بزاره یه راهی که به خیر و صلاح سه تا مون باشه بدون هیچ گونه احساس پشیمونی.
خدایا هیچ کس رو از کرده ش پشیمون نکن.
سلام همراه قدیمی
امروز به لیست آخرین بازدیدکنندگان وبلاگ قدیمی ام سر زدم و به شما رسیدم .
خوشحال میشم که دوباره همراه من باشید در وبلاگ جدید .
کاش این شهر پر دود و دم را ول کنید و بشه که بیایید .
تو مشهد با پول پیش یک خونه تو تهران میشه یک آپارتمان نقلی با وام مسکن خرید چرا اجاره بدید همون پول اجاره را بدهید وام خانه بعد از چند سال خانه از خودتون شده
عوضش من تو فکرمه که بیام تهران...!
سلام اومدم فضول بعد این پست رو دیدم نتونستم جلو خودمو بگیرم منم مثل شما دلم میخواد مهاجرت کنم از تهران حتی اگه شده شهر های اطراف ولی اروم تر و بدون دود و مریضی... حیف نه شوهر راضیست نه مادر و پدر
میبنی تو رو خدا دندون جون، همه خانمها دوست دارن شهر بزرگ زندگی کنن و تهران باشن و این حرفا، حالا ما دوتا که انقدر خانومای خوب و قانعی هستیم و دوست داریم بریم به حرفمون گوش نمیدن
