جمعه ای که گذشت اولین خریدم رو برای فندق انجام دادم، کلی براش لباس خریدم: چند تا بافت، یه کاپشن سبز خال خالی که پشتش یه خرس چسبیده، شلوار کتان و کلی بلوز خوشگل و کوچولو، شرت عینکی و سرهمی دکمه دار هم خریدم.
وای که چه رنگای خوشگلی دارن این لباسای نوزادی منم واسه اینکه تنوع بشه چند رنگ رو انتخاب کردم، آبی، سبز پسته ای، سفید و صورتی
خیلی حس خوبی بود و کلی لذت بردم از خریدم و امیدوارم همه این حس قشنگو تجربه کنند.
چهار ماه و ده روز گذشت ...
از امروز دیگه فندق کوچولوی ما علاوه بر جسم، روح هم داره. و ازین به بعد همه چیز رو می فهمه، هر صدایی رو می شنوه و کم کم با صداهایی که از بیرون می شنوه ارتباط عاطفی برقرار میکنه.
خدایا شکرت به خاطر این معجزات عجیب غریبی که اصلا تو مغزم هم نمی گنجه.
دیشب یه ضربه احساس کردم و می تونم با اطمینان بگم که فندق بود چون خیلی از ضربه های قبلی محکم تر و محسوس تر بود و به همین خاطر دوازده بهمن رو به عنوان تاریخ اولین ضربه اش ثبت می کنم.
یه چیز جالبه دیگه هم اینه که فندق خیلی به صدا و صوت واکنش نشون میده. مثلا وقتی انوش کمانچه میزنه فندق هم تکون می خوره :) یا مثلا وقتی یاسین گوش میدم.
وقتی تکون می خوره دستمو میزارم روی شکمم و برای سلامتی همه فرشته های کوچولوی خدا که الان مهمون دل ماماناشون هستن دعا می کنم.
چند روزیست ضربه های جدیدی رو احساس می کنم. نمیدونم این ضربه ها به خاطر حرکات فندقه یا توهمی بیش نیست. میخوام براش تاریخ اولین ضربه هاشو یادداشت کنم اما هنوز باورم نمیشه که می تونم حرکاتشو احساس کنم.
**من با فندق قرار گذاشتم تا ده شب با هم جوشن کبیر بخونیم، شبا هم موقع خواب پیانو گوش بدیم (خوابهای طلایی جواد معروفی) آخه دوست دارم فندقم همیشه خواب های طلایی ببینه.
**این روزها دارم دنبال برنامه تربیت فرزند دکتر هلاکویی می گردم، کسی میتونه بهم کمک کنه آیا؟؟؟!!!
الان به این نتیجه رسیدم اسم انتخاب کردن واسه بچه سخت ترین کار دنیاست، البته بعد از زاییدنش :) حدود هفتاد درصد از مغزمو اسم باربد مشغول کرده باربد: بارگاه پروردگار، نگهبان بارگاه، انسان مسئولیت پذیر، اولین موسیقی دان تاریخ در دربار خسرو پرویز