به زمانی که برای اولین بار انوش را دیدم، در قالب استادی سخت گیر که مدام از شاگرد طرح می خواست ....
حالا فکری ام که اگر در آن لحظه کسی دستی بر شانه ام می زد و می گفت:
آذرمی دخت، نه سال دیگر منتظر تولد فرشته ای هستی که پدرش همین معلم سخت گیر است بی گمان در جا خشکم می زد.
حقیقتا زندگی فرآیند عجیبی ست و به قول سهراب «بال و پری دارد با وسعت عشق»
زندگی، محصولی ست که مانند یکسری مواد در یک لولۀ آزمایشگاه ریخته می شود و در نهایت محلولی می شود سرشار از حس بودن و من چقدر بابت محلول زندگی ام دل شادم و شکر گزار.