Letters to Juliet (نامه هایی به ژولیت): فیلم رمانتیک آمریکایی محصول 2010 اتفاقی
تلویزیون رو روشن کردم و همزمان فیلم شروع شد. لذت بردم چون خیلی وقت بود
فیلم رمانتیک خونم کم شده بود و بعد از تمام شدن فیلم حس رضایتی سرشار از
آرامش تو رگهام تزریق شد. فضاها عالی
بودن، دشت های زرد رنگ با درختان پراکندۀ سبز، سبز پر رنگ. خیابان ها و
کوچه های سنگ فرش ایتالیا با شیب ملایم و رودی که از وسط شهر می گذشت و در
نهایت کنتراست رنگی فیلم که رنگها رو گرم تر کرده بود؛ همه و همه بیننده را
در آرامش غرق می کرد. چقدر اتفاقی شروع کردم به فیلم دیدن و دوباره بهم ثابت شد که در این دنیا هیچ چیز اتفاقی نیست؛ دقیقا فیلم هم درصدد ثابت کردن همین جمله بود. چند تا دیالوگ بی نظیر هم شنیدم: کلیر: بهترین لذت دنیا شونه کردن موهای یکی دیگه س کلیر: لورنزو ببخش که دیر اومد ..... لورنزو: نه، برای عشق هیچ وقت دیر نیست سوفی
در این فیلم کمک کرد تا کلیر عشق پانزده سالگی خودش را پیدا کند؛ یک عمل
فوق العاده و در نهایت ثابت کرد که؛ ... طبق قانون کائنات وقتی برای دیگری
قدم برمی داری تا به خواسته و عشقش برسد کائنات و عالم هستی هماهنگ می شوند
تا تورو به خواسته ات برسانند!!